
فرز دندانپزشكي (Dental Burs) يكي از مهم ترين و پر مصرف ترين ابزار هاي دندانپزشكي است كه تقريبا بدون اين وسيله كار دندانپزشك غير ممكن خواهد شد. اين ابزار كاربردي، در اشكال و جنس و سايز هاي گوناگون در بازار تجهيزات دندانپزشكي به فروش ميرسد و دندانپزشكان با توجه به نوع و متد درماني بيمار، يكي از انواع آن ها را انتخاب ميكنند. انتخاب اين دستگاه سبب رعايت ارگونومي دندانپزشك و بهبود راحتي بيمار در حين درمان ميشود. ما در اين مقاله قصد داريم تا شما را با انواع فرز دندانپزشكي و كاربرد آن آشنا كنيم با ما همراه باشيد.
فرز دندانپزشكي چيست:
فرز دندانپزشكي، يك قطعه مته مانند است كه دندانپزشك آن را بر روي هندپيس متصل ميكند و بر روي توربين (هندپيس سرعت بالا) و آنگل (هندپيس سرعت پايين) سوار مي شود. اين قطعه جز ابزارهاي چرخنده يا چرخشي است و زماني كه بر روي هندپيس ها نصب ميشوند كار آنها آغاز مي شود.
كاربرد فرز دندانپزشكي:
فرزهاي توربين و آنگل، ابزار هايي هستند براي ايجاد برش در بافت هاي سختي مثل دندان ها و استخوان به كار رفته و بر سر توربين و آنگل سوار ميشوند. همچنين از اين ابزار جهت صاف كردن و برداشت اضافه هاي ترميم هاي فلزي مانند آمالگام و ترميم هاي همرنگ دندان مثل كامپوزيت ها استفاده مي شود. فرزهاي ترميمي براساس جنس برنده يا برشي آن به دو دسته الماسي (سيليسي) و كاربايد تقسيم بندي ميشوند. فرز هاي توربين اصولا الماسي هستند و براي كاربايد ساخته شده اند.
دوربين ها با سرعت بسيار زيادي كار مي كنند و در هنگام استفاده بايد بر روي فرز آب پاشي خوبي وجود داشته باشد. همچنين جالب است بدانيد گرمايي كه موقع كار به وجود مي آيد سبب تحريك دندان و تخريب فرز ها ميشود. فرزهاي آنگل عموما كاربايد هستند چرا كه عاج هاي پوسيده را به راحتي از هم جدا ميكند و دندانپزشك زماني كه به عاج سالم ميرسد با مقامت فرز مواجه ميشود. در نتيجه قدرت تشخيص دندانپزشك را بالا ميبرد. البته بهتر است بدانيد فرز هاي الماسي براي آنگل ساخته شده است.
تفاوت آنگل و توربين در سرعت چرخش آنها است كه سرعت چرخش آنگل بسيار كمتر از توربين است به همين دليل ميزان گرماي كمتري نسبت به عاج را به دندان تحميل ميكنند. به طور كلي ميتوانيم از كاربرد هاي فرز دندانپزشكي به موارد زير اشاره كنيم كه بستگي به روند درمان بيمار دارد:
- تراش دادن دندان بيمار
- ساييدن دندان
- برش دادن دندان
- كندن دندانهاي بيمار
- برداشتن اضافههاي ترميم فلزي مانند كامپوزيت
- صاف كردن دندان
انواع فرز هاي دندان پزشكي چيست:
ـ فرز هاي توربين دندانپزشكي:
دسته اول فرز هاي دندان پزشكي به نام فرز الماسي نيز شناخته ميشود. اين دسته از فرزهاي دندانپزشكي در انواع و مدل هاي گوناگون وجود دارد. يكي از ويژگي هاي اصلي اين دسته از فرزهاي دندانپزشكي صاف بودن انتهاي بدنه آنها است كه بدون هيچ زبانه يا فرورفتگي است. همچين اين فرزها از لحاظ زبري به چند دسته تقسيم بندي ميشوند كه هر دسته با يك رنگ مشخص در دور گردن فرز مشخص مي شوند. زبري اين دسته از فرز ها به ترتيب از بيشترين به كمترين عبارتند از : دور سياه، سبز، آبي، قرمز و زرد.
در دندانپزشكي از فرز هاي دور سبز و يا آبي به طور رايج براي تراش دندان استفاده ميشود و فرز هاي دور زرد جهت ترميم هاي كامپوزيتي استفاده ميشود و در آخر فرز هاي دور قرمز كه گاهي در تراش هاي پروتزي مورد استفاده قرار ميگيرد. و اكثرا از فرزهاي داراي نوار سبز، آبي و مشكي براي تراش و از فرزهاي با نوار زرد و قرمز براي پرداخت از جمله پرداخت ترميم هاي كامپوزيتي و برخي پروتزها استفاده مي گردد. طبقه بندي براي اين به شرح زير است:
- نوار سفيد: فوق العاده نرم
- نوار زرد: خيلي نرم
- نوار قرمز: نرم
- نوار آبي: استاندارد
- نوار سبز: زبر
- نوار مشكي: زبر
- دو نوار مشكي: فوق العاده زبر
ـ فرزهاي آنگل دندانپزشكي:
فرز آنگل در انواع و شكل هاي گوناگون وجود دارد كه جهت برداشتن پوسيدگي هاي دندان كاربرد دارند. از ويژگي هاي اين دسته از فرزها ميتوانيم به حالت دار يا زبانه دار بودن و يا به اصطلاح لچ تايپ latch type در انتها بدنه آنها اشاره كنيم.
جنس فرز هاي دندانپزشكي:
فرز هاي دندانپزشكي در قالب جنس هاي گوناگون طراحي و توليد ميشوند كه هر يك از اين جنس ها از مزايا و معايبي برخوردار هستند. شاير فكر كنيد كه فرز هاي دندانپزشكي نسبت به ساير تجيهزات دندانپزشكي كوچكتر و ارزان تر باشند. اما انتخاب كردن جنس و نوع درست آنها ميتواند سبب بهبود بهتر و كاهش زمان درمان شود كه پزشك به هر يك از بيماران اختصاص ميدهد و آنها را معالجه ميكند. فرز هاي دندانپزشكي از نظر جنس شامل موارد زير ميشود كه عبارتند از:
-
فرز هاي دندانپزشكي الماسي:
فرز هاي دندانپزشكي الماسي اصولا از چسباندن ذرات ريز زاويه دار و نوك تيز توسط نوعي ماده بسيار سخت مانند الماس و يك ماده زمينه نرم تر كه بر روي قسمت سر فرز قرار ميگيرد ساخته ميشود. اين مدل فرز ها جهت اتصال هندپيس ها گزينه مناسبي هستند چرا كه داراي سختي بسيار زيادي هستند و به منظور تراشيدن بافت هاي مقاوم دندان كاربرد بسيار زيادي دارد.
در صورت استفاده صحيح از اين مدل، ابزار داراي عمر طولاني خواهند بود. به دليل تفاوتي كه در نحوه بريدن ذرات برنده به جاي تيغه هاي فرزهاي كاربايد وجود دارد، فرزهاي الماسي براي برداشت اجسام شكننده مثل مينا و سراميك مناسب تر هستند. در حالي كه فرزهاي تيغه دار كاربايد در تراشيدن اجسام و مواد كشسان مثل عاج موثرتر عمل مي كنند. فرزهاي الماسي، با توجه به متد درماني دندانپزشك، درجه زبري بسيار نرم ( 38 الي 44 ميكرون) تا فوق العاده سفت (125 الي 150 ميكرون) را شامل مي شوند و بدليل طول عمر زياد و كارايي قابل قبول در اندازه ها و اشكال بسيار متنوع در دسترس دندانپزشكان قرار دارند.
-
فرز هاي دندانپزشكي استيل يا فولادي:
جنس نخستين فرز هاي دندانپزشكي از استيل ساخته شده است. اين مدل فرزها ابزار هايي با قيمت به صرفه هستند كه دندانپزشكان ميتوانند به وسيله آنها حفره هايي در دندان به وجود بياورند و يا دنتين ها را تخيله كنند. فرز هاي دندانپزشكي قابليت كار در سرعت هاي پايين را دارند اما در سرعت هاي بالا يا مواقع تراش نسج سخت مانند ميناي دندان به سرعت كند ميشوند. كند شدن فرز استيل سبب ايجاد لرزش و حرارت در هنگام تراش دندان شده و بنابراين ناراحتي بيمار و خستگي دندانپزشك را به دنبال خواهد داشت.
-
فرز هاي دندانپزشكي سراميكي:
در ترميم دندان ها از فرز هاي دندانپزشكي سراميكي استفاده ميشود. از اين نوع فرز هاي دندانپزشكي در خارج كردن پوسيدگي هاي دندان استفاده ميشود. به علاوه از اين فرزهاي دندانپزشكي جهت برداشتن عاج هاي موجود از روي دندان استفاده ميشود. براي ترميم اصولي و درست دندان ها بايد آنامل ها و پوسيدگي ها و مواد ترميمي دندان به طور كامل حذف شوند.
به وسيله استفاده از فرزهاي سراميكي ميتواند روند اين كار را با امنيت كامل و بدون هيچگونه ريسكي انجام داد. به طوري كه اگر دندانپزشك از فرزهاي سراميك استفاده كند هيچگونه خطري ميناي دندان را تهديد نميكند. فرزهاي سراميكي مقاومت بالايي در برابر خوردگي دارند و در عين حال در برداشت پوسيدگي بسيار موثر عمل مي كنند.
-
فرز هاي دندانپزشكي پليميري:
هنگامي كه از پاك كردن و برداشتن پوسيدگي دندان از فرز هاي دندانپزشكي كاربايد و ياسراميكي استفاده ميشود. ممكن است كه مقداري از نسج دندان اضافي برداشته شوند و اين عامل سبب باز شدن پالپ شود. ورق هاي پليميري جهت پيشگيري از چنين وضعيتي توليد و عرضه ميشوند. سطح سختي برنده فرز پليمري، از مينا و عاج سالم كمتر و از نسج پوسيده بيشتر است. به همين دليل نسج پوسيده دندان با اين فرز برداشته ميشود و هيچ آسيبي به نسج سالم دندان وارد نخواهد شد.
قسمت هاي مختلف فرز دندانپزشكي:
سه قسمت اصلي بدنه فرز دندانپزشكي بخش اصلي بدنه يك فرز شامل Head ،Neck و Shank مي باشد. در شكل زير اين قسمت ها مشخص شده اند:
ـ تفاوت فرزها از نظر شنك (Shank):
عمده ترين بخش فرز را شنك تشكيل مي دهد. اين قسمتي است كه درون هندپيس قرار گرفته و حركت آن را به درون فرز منتقل مي كند. فرزها با توجه به فرم شنك، انواع مختلفي دارند:
-
توربين يا (Friction Grip (FG:
فرزهاي دندانپزشكي با اين شنك، جهت اتصال به هندپيس هاي high speed (توربين) مناسب اند و به طور كلي يكي از انواع فرزهاي پركاربرد در دندانپزشكي ترميمي محسوب مي شوند. اين نوع فرز ها در اندازه ها و مدل هاي گوناگون استاندارد، كوچك، طويل و جراحي و… طراحي و توليد ميشوند. اين نوع شنك بيشتر در فرزهاي الماسي و كاربايدي مورد استفاده قرار ميگيرند و معمولاً داراي طولي حدود 20 ميلي متر و قطري به اندازه 1.6 ميلي متر هستند. فرزهاي اين دسته، خود انواع مختلفي دارند كه با توجه به اندازه و نوع تعريف مي شوند.
-
(Right angle/Latch-type (RA:
اين نوع فرزها، براي هندپيس هاي low speed (آنگل ها) طراحي شده است، به طور عمده داراي طول 20 ميلي متر و قطر حدود 2.35 ميلي متر بوده و در انتهاي خود داراي حفره اي است كه به تحكيم اتصال فرز به هندپيس كمك مي كند. اين نوع فرز امروزه كمتر براي تراش مستقيم دندان كاربرد دارد و صرفاً در برداشت زوائد و صاف و پرداخت كردن پروتز هاي ثابت و متحرك استفاده مي شوند.
-
(Straight handpiece (HP:
فرزهايي كه در اين رده قرار مي گيرند، عموماً طويل و بزرگ هستند و در لابراتوار ها براي تعديل و اصلاح متريال دنداني به كار مي روند. برداشت پوسيدگي هاي عميق و پرداخت ترميم هاي فلزي از ديگر كاربردهاي اين فرزها مي باشد.
ـ تفاوت فرزها از نظر Head (سري):

سر، قسمت كارگر فرز است. در طراحي اين قسمت فرزها، دو حالت ديده مي شود: در يك حالت، فقط ديواره ها تيغه برنده دارند و قسمت انتهايي صاف است.اين نوع فرز براي تراش و گسترش دادن ديواره هاي حفره به كار مي رود. در حالت ديگر، سر فرز فقط در قسمت انتهايي تيغه دارد و ديواره هاي جانبي آن صاف است. اين دسته از فرزها جهت عميق كردن حفره بدون تراش ديواره ها و تراش حفره هاي كلاس دو در قسمت پروگزيمال استفاده مي شود. فرزها در اندازه و نوع Head نيز با هم تفاوت دارند. پنج نوع رايج آنها عبارتند از:
- كروي شكل (گرد):
فرزهاي كروي غالباً براي آماده سازي حفره هاي دنداني، ايجاد نقاط دسترسي، ايجاد آندركات ها و آماده سازي كانال مورد استفاده قرار مي گيرند. همچنين براي تراش شيارها و تعبيه گير ثانويه حفره هاي ترميمي و برداشت پوسيدگي هاي عميق كاربرد دارند.
- گلابي شكل:
اين نوع فرزها، براي تراش حفره هاي كلاس يك آمالگام و همچنين تراش ترميم هاي گلدفويل استفاده مي شوند.
- استوانه اي:
اين فرزها در شمار كاربردي ترين هاي دندانپزشكي ترميمي قرار مي گيرند كه بيشتر در تراش دندان و ايجاد ديواره هاي صاف و موازي به كار مي روند، به ويژه در ترميم هاي غيرمستقيم كه در آن عدم وجود آندركات ضروري است. آنها در دو نوع ساده و يا بريدگي هاي عرضي در دسترس هستند.
- مخروطي:
اين فرزها مانند فرزهاي استوانه اي، براي تراش ديواره ها و برداشت پوسيدگي ها و صاف كردن ديواره هاي حفره به كار مي روند. كه خود شامل دو نوع “ساده” و “داراي بريدگي هاي عرضي” هستند.
- مخروطي معكوس:
فرزهاي مخروطي معكوس، براي ايجاد آندركات و ديواره هاي متقارب مورد استفاده قرار مي گيرند. در كار با اين فرزها بايد احتياط كرد چرا كه به دليل داشتن شكل خاص، تمايل به برداشت بيش از حد لزوم نسج دندان در ديواره مجاور پالپ وجود دارد.
دسته بندي فرزهاي دندانپزشكي از لحاظ شكل ظاهري سر فرز:

- فرز روند يا گرد يا Round:
فرز روند كاربردهاي خاصي دارد مخصوصاٌ براي ايجاد شيار در ديواره دندان تا گير ماده ترميمي زياد شود. همچنين معمولاً براي آماده كردن حفرههاي دندان، ايجاد نقطههاي دسترسي، بوجود آوردن آندركات و آمادهسازي كانالهاي دنداني مورد استفاده قرار ميگيرند. علاوه بر اين، براي ايجاد شيار و برداشت پوسيدگيهاي عميق مخصوصا توسط فرزهاي روند كاربايدي و فرز روند آنگل نيز كاربرد دارند.
- فرز فيشور يا استوانهاي يا سيلندري يا Cylinder يا Fissure:
اين فرزها از پركاربردترين فرزهاي دندانپزشكي بوده و مشخصه آن تخت بودن سر آن است. فرزهاي فيشور بيشتر براي تراش دندان و ايجاد ديوارههاي صاف و همچنين در تراش ترميمهاي غيرمستقيم كه در آنها عدم وجود آندركات ضروري است استفاده ميكند. علاوه بر اين، در پروتزهاي ثابت براي تراش سطح آگزيال استفاده مي شوند.
- فرز مخروطي وارونه يا مخروطي معكوس يا Inverted Cone و فرز گلابي شكل يا Pear:
بر خلاف سر فرزهاي گلابي شكل كه بخشي از مخروط با شيب ملايمي تيپر شده است و انتهاي كوچك مخروط به سمت شنك فرز مي باشد، در فرزهاي مخروطي وارونه بخش مخروطي با شيب تندتري، تيپر شده است. اين نوع از فرزها براي تراش حفرههاي كلاس يك آمالگام، تراش ترميم هاي گلدفويل، ايجاد شيار در ديواره دندان به منظور افزايش گير ماده ترميمي در حفره تراش خورده و همچنين ايجاد آندركات كاربرد دارند و به دليل شكل خاصي كه دارند، نيازمند مهارت بالا در هنگام استفاده هستند.
- فرز تيپر يا مخروطي شكل يا Taper:
ديواره هاي فرز تيپر با يكديگر موازي نيستند و كمي به سمت يكديگر تقارب دارند به گونه اي كه نوك قسمت برنده از نواحي پايين تر ضخامت كمتري دارد و نازك تر است. اين نوع از فرزها همانند فرزهاي استوانهاي براي تراش دادن ديوارهها و برداشت پوسيدگيهاي عميق استفاده ميشوند.
همچنين در پروتزهاي ثابت، از فرزهاي مخروطي ته گرد براي تراش سطح اكلوزال و Guide Groove و Bevel Functional Cusp و از فرزهاي مخروطي ته صاف براي تراش سطح آگزال و ايجاد Finish Line Shoulder در روكش هاي PFM و يا تماس سراميك استفاده مي گردند.
- فرز چمفر يا استوانه اي سوزني يا Beveled Cylinder:
فرز چمفر يا استوانه اي اكثرا در تراش روكش و براي مشخص كردن خط ختم تراش به كار مي رود.
- فرز تخم مرغي يا فوتبالي يا Egg:
اين مدل فرزها جهت تراش سطوح قوس دار مانند: سطح پالاتال دندان هاي سانترال و لترال ماگزيلا و منديبل مورد استفاده قرار ميگيرد. و همچنين در آماده سازي پروتزهاي ثابت براي تراش سطح لينگوال و بالاي سيگولوم دندان هاي قدامي كاربرد دارد.
- فرز شعله شمعي يا فليمي يا Flame:
همچنين فرزهاي شعله شمعي در آماده سازي روكش و پروتزهاي ثابت از جنس PFM براي ايجاد Gingival Bevel در Finish Line Beveled Shoulder استفاده مي گردند.
عموما از اين فرزها جهت تراش ديواره هاي پروگزيمال و قسمت هاي بين دنداني به منظور آماده سازي دندان براي روكش گذاري و همچنين ايجاد Finish Line Knife-Edge استفاده مي شوند.
- فرز ويل يا چرخي يا دونات يا Donut / Wheel:
از اين نوع فرزها اكثرا جهت تراش نواحي قوس دار دندان از جمله سطح پالاتال دندان هاي سانترال ماگزيلا و سطح لينگوال دندان هاي سانترال منديبل كاربرد دارد.
- فرز بشكه اي يا برل يا Barrel:
مي توان با قرار دادن كناره هاي فرز بشكه اي برروي شيب هاي كاسپي، از آن براي تراش سطح اكلوزال و البته با حفظ شكل مورفولوژي دندان استفاده نمود.
- فرز مخصوص لمينيت يا سر موج دار يا Depth Marker يا Depth Cutيا Wavy Head:
از فرز هاي سرموج دار جهت آماده سازي دندان براي جاگذاري لمينيت توسط دندانپزشك استفاده ميشود.
نكات مهم در تميز نگه داشتن فرزهاي دندانپزشكي:
براي نگهداري بهتر فرزها و افزودن بر طول عمر آنها،حتما بايد چندين نكته را مورد توجه قرار دهيم:
يكي از مهم ترين نكات، نحوه و چگونگي اتوكلاو كردن فرزها است. همانطور كه ميدانيد فرزها قطعاً در هنگام استفاده با بافت هاي نرم، سخت و يا خون در در ارتباطند، در نتيجه بايد پروسه استريليزاسيون را پشت سر بگذارند. دستگاه اتوكلاو داراي رطوبتي است كه، احتمال زنگ زدگي فرز را فراهم مي نمايد.
پس بايد بعد از تميز كردن فرز با برس سيمي و اطمينان از پاك شدن ذرات دندان و خون طبق راهنماي شركت سازنده، مواد ضدعفوني كننده فرزها را در محلول قرار داده و سپس در جافرزي هاي مخصوص اتوكلاو چيده و در دستگاه قرار داد. اين فرايند، طول عمر فرزها را تا حد بسيار بالايي افزايش مي دهد. اتوكلاو كردن انواع فرزها با درجه حرارت حداكثر 135 و حداقل 20 دقيقه الزامي است.
يكي ديگر از نكات مهم در تميز نگهداشتن فرز ها، 2/2 الي 5/2 مگاپاسكال مقدار هوايي است كه براي توربين لازم است. دقت شود كه در صورت بيشتر شدن اين مقدار، توربين آسيب ديده و در صورت كمتر بودن، فرز نمي تواند به راحتي روي دندان حركت نمايد و در نتيجه دندان آماده صيقل شدن نيست.
مقدار آب توربين براي كار كردن در داخل دهان، بايد بين 45 تا 60 سي سي در دقيقه باشد. آب بيشتر از اين ميزان، سبب ميشود محيط پر از آب شود و ساكشن را در محل تماس فرز با دندان، براي برداشتن آب نا ممكن ميسازد.
پيشنهاد ميكنيم به ميزان سرعت توربين دقت و توجه كافي داشته باشيد. چرا كه اين كار پر اهميت براي فرزهايي كه سايز سر آنها بزرگ است يا فرزهاي الماسي با درجه زبري بالا، است. به اين دليل كه سرعت زياد مي تواند منجر به توليد حرارت ناخواسته شود.
- عدم استفاده از فرز هاي فرسوده:
پبشنهاد ميكنيم به طور مرتب از فرزهاي دندان پزشكي جديد استفاده كنيد چرا كه فرسوده شدن و آسيب ديدن فرز ها به حداقل برسد. بكارگيري فرزهاي كهنه، مي تواند كارايي درمان را كاهش داده و باعث آسيب به بيمار شود. همچنين دقت شود كه هنگام اتصال فرز به توربين و يا در زمان استفاده، از وارد كردن فشار بيش از حد به آن جلوگيري كنيد.
- اتصال صحيح فرز به هندپيس:
شما بايد در هنگام اتصال فرزها به هندپيس ها اطمينان حاصل پيدا كنيد كه فرز به طور كامل و درست در درون هندپيس قرار گرفته باشد. در غير صورت ممكن است در حين كار جدا شده و سبب آسيب جاني به بيمار گردد.
نكات مهم در تميز كردن فرز:
- فرز هاي دندان پزشكي حداقل بايد 10 دقيقه در محلول ضد عفوني كننده خيسانده شوند كه فرسايش پوشش فرزهاي الماسي را كاهش ميدهد. پس از آن ميتوانيد با برس هاي مناسب شستو، فرز ها را از مواد پاك كنيد و در جاي مناسب و تميز و خالي از رطوبت نگهداري كنيد.
- اگر از اولتراسونيك ها استفاده ميكنيد، در ابتدا بايد فرزها را در جافرزي قرار بدهيد. بعد از آن به مدت 5 دقيقه با استفاده از پاك كننده هاي عمومي چندين بار شستشو بدهيد و سپس آن را خشك كرده و در جاي خالي از رطوبت نگه داري كنيد.
- در هنگام استفاده از اتوكلاو، بايد فرزها را در كيسه مناسب قرار دهيد و به مدت 10 دقيقه در دماي 135 درجه اتوكلاو نماييد. بعد آن ها را خشك كنيد و در جاي تميز نگهداري كنيد به علاوه مي توان فرزها را در استريليزر با حرارت خشك، به مدت 1 ساعت و دماي 170 درجه قرار داد. اين كار، مانع از زنگ زدگي آنها خواهد شد.
- بهتر است از استعمال محلول ضدعفوني سرد حاوي مواد اكسيدكننده خودداري كنيد زيرا ممكن است باعث تضعيف فرزهاي كاربايد شود.
براي كار ترميمي چه فرزهايي رو داشته باشيم:
- پوسيدگي كوچك تا متوسط كلاس 1 و 2: فرز الماسي روند و مخروطي وارونه و فرز كاربايد مخروطي وارونه بلند
- براي پوسيدگي هاي بزرگ كلاس يك: فرز الماسي و كاربايد مخروطي وارونه بلند
- براي برداشت پوسيدگي و يا مواد ترميمي نزديك به پالپ: فرز الماسي و كاربايد روند
- براي ايجاد حفره اكلوزال در پوسيدگي بزرگ كلاس 2: فرز الماسي و كاربايد مخروطي وارونه بلند و كوتاه
- براي پوسيدگي كلاس 3 و تراش اوليه پوسيدگي كلاس 5: فرز الماسي و كاربايد روند
- براي پوسيدگي كلاس 3 و 4: فرز الماسي روند و شعله شمعي
- براي پرداخت سطح اكلوزال و پروگزيمال: فرز الماسي زرد و يا كاربايد روند و بيضي شكل مثل شعله شمعي و تخم مرغي
منبع:
انواع فرز دندانپزشكي و كاربرد آن
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید: