دنياي پزشكي

مشخصات و اطلاعات ماده بي حسي زايلوپن:

اكثر افراد حداقل يكبار در طول زندگي خود، ناچار به ترميم دندانهاي خود شده اند. به خاطر درد شديدي كه بيمار حين انجام بيشتر خدمات دندانپزشكي، حس مي‌كند، دندانپزشكان از مواد بي حسي دندان در دوزهاي مختلف استفاده مي‌كند.

اين مواد در گروه بي حس كننده هاي موضعي، قرار مي‌گيرند و با تزريق در لثه، موضع جراحي يا ترميم را بي حس مي‌كنند. بدون اين مواد، عملا هيچ كس جرات مراجعه به دندانپزشكي و ترميم دندانهاي خود را ندارد. كشف و استفاده از مواد بي حسي دندان، بدون شك، كمك شاياني به بشريت كرده است.

موادي كه به عنوان بي حس كننده در دندانپزشكي، قابل استفاده هستند انواع مختلفي دارند مانند: پرزوكائين، زايلوپن، دنتانست، سيتانست، آرتيكائين و… . در ادامه به معرفي هر يك از اين موارد و بررسي جزئيات آنها خواهيم پرداخت.

زايلوپن چيست؟

ماده بي حسي زايلوپن يا همان ليدوكائين 2% يكي از مواد بي حسي دندان است كه براي بي حسي هاي موضعي بسيار پركاربرد است. در واقع نام تجاري اين دارو، زايلوپن و نام ژنريك آن، ليدوكائين/اپي نفرين مي‌باشد. هر يك ميلي ليتر از اين دارو شامل 5/12 ميكروگرم اپي نفرين و 20 ميلي گرم ليدوكائين هيدروكلرايد است. بسته بندي هاي زايلوپن به گونه اي است كه هر بسته حاوي 50 كارتريج 8/1 ميلي ليتري است. اين ماده بي حسي توليد شركت دارويي اكسير مي باشد.

مقايسه انواع مختلف مواد بي حسي دندان:

انواع مختلف مواد بي حسي دندان در اختيار دندانپزشكان وجود دارد و انتخاب با آنهاست كه كدام نوع را براي هر بيمار انتخاب كنند. به طور كلي دندانپزشكان محترم براي انتخاب بي حسي، سه فاكتور زير را در نظر مي‌گيرند:

• ميزان موفقيت در كنترل درد با بي حس كننده
• سرعت شروع روند بي حسي موضعي و مدت زمان ماندگاري آن
• عوارض جانبي ماده بي حسي كه به صورت موضعي و سيستميك ممكن است بروز پيدا كند

بي حسي دندان براي بيماران قلبي

معمولا دندانپزشكان براي بي حس كردن دندان هاي بيماران از موادي استفاده مي‌كنند كه بيس آنها از ليدوكائين باشد. در حقيقت، پركاربردترين ماده بي حس كننده براي دندان، زايلوپن و پرزوكائين يا همان ليدوكائين 2% است. اما در مواردي كه بيمار، جراحي عميق دنداني داشته باشد ممكن است از بي حسي قوي تري مانند آرتيكائين استفاده شود.

مورد ديگري كه نظر پزشك را براي انتخاب بي حسي تغيير مي‌دهد، ابتلاي بيمار به بيماري هاي قبلي است. بيماران قلبي موظف هستند شرايط خود را براي دندانپزشك كاملا توضيح دهند و او را از تمام داروهاي مصرفي خود آگاه كنند. در اين شرايط، دندانپزشك در ابتدا فشار خون بيمار را كنترل مي‌كند و در صورت ارائه خدمات، داروهاي مكمل تجويز مي‌كند تا بيمار دچار مشكلات احتمالي نشود.

بي حسي دندان براي مادران باردار:

در رابطه با مادران باردار، دندانپزشكان اجازه استفاده از تمام بي حسي هاي موجود را ندارند. بلكه بهتر است از همان ليدوكائين استفاده كنند چون در گروه داروهاي گروه B قرار گرفته و خطر چنداني براي مادر و جنين ندارد. اما استفاده از دو داروي بي حسي پريلوكائين كه در ايران با نام «سيتانست» شناخته مي‌شود و همچنين آرتيكائين در مادران باردار ممنوع است زيرا احتمال مي‌رود كه تزريق اين دو دارو سبب اسپاسم عضلات صاف و در نتيجه زايمان زودهنگام مادر باردار شود. روال كار، استفاده از ليدوكائين براي خانم هاي باردار مي‌باشد.

مايع تزريقي به لثه:

بر خلاف تصور عموم، مايعي كه به عنوان بي حسي به لثه تزريق مي‌شود، تنها بي حسي نيست بلكه علاوه بر ماده بي حس كننده، شامل تركيبات ديگري نيز هست. اين تركيبات عبارتند از:

• دارويي به نام وازوكانستريكتور: اين دارو، نوعي تنگ كننده رگ است و با تنگ كردن رگهاي ناحيه مورد نظر و كاهش جريان خون در آن، مدت زمان بي حس بودن را طولاني مي‌كند.
• مقداري ماده شيميايي كه از تجزيه وازوكانستريكتور جلوگيري مي‌كند.
• هيدروكسيد سديم كه به فعاليت ماده بي حسي كمك مي‌كند.

كلريد سديم كه سبب مي‌شود ماده بي حسي بتواند وارد جريان خون شود.

منبع : 

خريد ماده بي حسي زايلوپن